Никој од нас не може ни да претпостави што ќе ни донесе следниот ден. Божјите планови му се познати само нему. Наше е да го искористиме максимумот од секој ден и да уживаме во него колку што можеме.

Толку сме опседнати со проблеми што скоро никогаш не одвојуваме неколку минути да се молиме и да му благодариме на Бога за сè што имаме во моментот. Луѓето се претежно насочени кон негативното и никогаш не наоѓаат време да му се заблагодарат на животот за доброто што им се случува.

Таква е природата на човекот. Кога сè е по негов вкус, тој заборава на Бога. Пред спиење, претпочитаме да гледаме фотографии на социјалните мрежи, но да не најдеме време за најважните работи.

Во моментот кога ќе не снајде неволја, ние се сеќаваме на Бога. Како по правило, едно лице се свртува кон религијата само кога ќе се најде во проблем. Кога ќе ја изгубиме работата или некој близок од нас е болен. Во ситуации кога не знаеме што и како понатаму, се обраќаме кон Бога.

Кога доживуваме отфрлање иако сторивме сè како што треба, се поставува прашањето зошто се случило така. Обично не мачат прашања за тоа дали сме сториле правилно, дали е тоа по наша вина. Единствениот одговор на овие прашања е дека Бог има свое време. Ако нешто не оди според планот, тоа е затоа што во моментов не е вистинското време да се оствари желбата.

Продолжува на следната страна