Начинот на кој работи умот е дека сè што сакате со целото свое срце, го има за вас. Тоа значи дека имате поделен ум: дел од вас го сака, друг дел – не. И тоа го расцепува вашето Его, кое вели: ‘Сакам да бидам независен. Сакам да ги правам работите на свој начин. Мислам дека тоа е она што ме прави среќен. ‘Но кога си независен, не можеш да добиваш, посебен си, се отцепуваш од „спротивниот“ дел. И така, одговорот не е во тоа да ги контролираме нештата. Тоа не може да не направи среќни. Ако имаме доверба сме среќни. Без доверба нема љубов.

Она што луѓето не сфаќаат е дека со секое доживување губиме дел од поврзувањето. Така се добива поделбата на умот: дел од нас сака вистинска љубов, дел од нас – не. И, се разбира, ние го криеме тоа од себе. Луѓето кои најмногу се плашат од љубовта, се оние кои најмногу ја извршуваат. Тие не сфаќаат дека оваа претерана потреба, овој стремеж да добијат нешто е како голема светлечка табличка: ‘Штотуку излегов од затвор.’

Текстот продолжува на втората страна