Да му се сневиди Исаковски ..
Не научив !..Не научив да пишувам кирилица .Во мојот ракопис , буквите заглавија низ прстите на безумието што живее денес. Во страниците на секојдневието, вокабуларот се скрива во немите зборови .Се повеќе тишини живеат дење и урлаат ноќе ..
Знаеш ,…Се чудев додека Ти создаваше ноќе , се’ додека зглобот на раката не те заболи , се’ додека не побели .
Слушав блуз , и гледав чашка коњак пред тебе, додека ги впивав зборовите кои ти ријат низ џигерот.
Се прашував тогаш :
-Што до толку ја стега душата , да му се сневиди , што мачи , што притиска ?…
Не знаев дека те копачат со комплименти , оние на кои слепо им веруваш, додека во тебе спие ѕверот кој го до создаваа , жедни за неспокој и плач , жедни за немир ..
Не знаеја поинаку , не знаеја , проклето нека е ..
Да навлезат длабоко во душата , не знаеја да милуваат , не знаеја да сакаат , не знаеја да бидат Љубов ..
Мислиш сега поинаку ли е ?
Мислиш се промени нешто ?
Не Исаковски ! НЕ !
Не ќе научат никогаш да опсујат сочно, не ќе научат никогаш да сакаат страсно , ..
Вокабуларот им се лигави низ прстите , додека се обидуваат да склапчат нешто набрзина .
Не знаат Исаковски ! ..Не знаат проклето нека е !
Да ја откопчат кошулата на животот да навлезат длабоко и да ријат до безсознание по човекот , да ја отворат заборавената школка на животот .
Не знаат да ја отплеткаат косата , која како грива сјае на сонцето ..
Ти се ослободи од додворувачките зборови , а со вокабуларот ме ишамари мене ..
Зошто бре човеку , не те послушав ..
Спиј спокојно, додека јас се обидувам да ги составам денот и ноќта , да ги составам иглата и конецот и да го крпам животот ..
Додека ме копачат со комплименти …

Автор: Оливера Ширговска…13.10.2021