“Најболното нешто е да се изгубиш себе, додека љубиш некој друг, и да заборавиш дека ти си исто посебен.” – Ернест Хемингвеј.

Луѓето си ветуваат дека ќе останете засекогаш заедно, нели?

Но, јас не ти го ветувам ова. Не. Ти ветувам само едно – дека ќе си заминам од тебе.

Иако немав планирано на овој начин. Планот ми беше да останам до тебе. Засекогаш. Планот ми беше да го поминам животот со тебе. Да остарам со тебе.

Но, еден ден се погледнав себе. Гледав живот. И да ти признаам, не ми се допадна тоа што го видов. Бидејќи од огледалото ме гледаше слаба жена која беше заборавила како да го сака она што му е потребно.

Многу пати си заминав од тебе. Но, секогаш се враќав. Затоа те сакав.

Добрата работа за нашата врска е тоа што научив што би направило едно човечко суштество за друго, кога навистина го сака. Речиси неверојатно е што сме подготвени да се жртвуваме во името на љубовта. Понекогаш толку се фокусираме на човекот пред себе што забораваме кои сме ние.

Да. Јас го направив токму тоа. Заборавив која сум.

Ќе дојде ден, во кој ќе ти простам и ќе заборавам сè што ми направи. Но, ако денес останам со тебе, нема да можам да си простам утре на себе. А мили мој, да можам да си простам на себе е многу поважно од тоа да си простам на тебе.

Затоа си заминувам од тебе.

Си одам, за да започнам врска со самата себе. Тргнувам од тебе, за да се сеќавам како да се сакам себе.

Имам потреба да се потсетувам дека не сум поробена од љубов кон тебе. Имам потреба да дознаам на што сум способна и колку далеку можам да стигнам. Што можам да постигнам. Без тебе.

Сакам да видам во огледало силна и независна жена која не се плаши од непознатото.

Сакам да се шетам по улиците и ветрот да си игра со косата ми додека јас си мислам: “Сакам себе и својот живот”. Ако сепак остана со тебе, ќе продолжам да одам со поглед, заглавени во земјата. И порано или подоцна ќе се замрази заради тоа што сум ти дала повеќе шанси отколку што заслужуваат.

Време е да дадам шанса на себе.

Сакам да си дадам шанса да го запознаам себе – жената која заборавив. Сакам да правам работите кои правев со тебе. Сакам да ги правам сама. Сакам да знам дека можам и без тебе.

Ќе отворам теглите кои тие молев да отвораш наместо мене. Ќе кревам гајби кои тие молев да издигаш наместо мене. Ќе правам сите тешки работи за кои бев навикната да молам тебе.

Ќе се сакам. Повеќето од тоа го правеше ти.

Ќе се запознаам повторно себе. Онаква каква сум без тебе. И знам дека ќе ти се допадне. Немам потреба од тебе за да ме дополниш. Зашто јас веќе сум цела.

Ќе правам се што одложував, од што се откажав. Заради тебе. Сега е време да го направам тоа. Заради себе.

Ќе си заминам и нема да се обраќам назад. Бидејќи веќе не ми треба од тебе. Затоа се најдов себе. И бидејќи знам дека таму ме чека човек кој ме сака повеќе од тебе. Овој човек сум Јас.

Кога ги подаваш рацете кон мене, јас секогаш те прегрнувам. Но, сега ќе се прегрнам себе. Сега е време да си посветам внимание на себе. Рацете твои секогаш ме водеа по трнливи патишта. Затоа ќе те пуштам. За да го најдам својот пат.

Нема да жалам што си заминувам од тебе. Ќе жалам само што останав толку долго.