Она што го научив одново, е дека она што треба да биде мое ќе дојде, што треба да дојде ќе дојде на свое место, со она што е правилно ќе се чувствувам како што треба и нема да морам да го присилувам.

Вистината е, животот не оди секогаш според нашиот план. Ќе имаме моменти кога сè е навидум совршено и тогаш ќе се распадне катастрофално. Ние ќе бидеме со тоа што мислиме дека ќе трае вечно, а потоа беспомошно ќе гледаме како се расипува врската. Ќе застанеме и тогаш ќе паднеме. И тогаш со тек на време повторно ќе се кренеме.

Но, во сите овие моменти не можеме да ги имаме одговорите на сите прашања во главата. Не можеме да разбереме што се случува, каде треба да одиме, што треба да правиме секоја секунда. Не можеме да знаеме што е добро или наше за да задржиме.

Само треба да веруваме во поголема моќ, универзум, во нас самите. Ние мора да продолжиме понатаму. Треба да знаеме дека она што треба да биде во нашиот живот ќе го најде патот до нас или ќе се врати кај нас. Дури и ако тоа не се случи на нашата временска рамка.

Продолжува на следната страна: