Нејзините очи веќе не трепереа, штом го слушна твоето име … Не се тресе, штом поминеш покрај неа и нејзиното срце не чука побрзо, штом и ‘се насмееш.

Ти си само еден лош спомен.

Значи да не се изненадите ако следниот пат, во кој ќе ја сретнеш, не те погледне. И не се мачи да зборуваш со неа, бидејќи нема да добиеш одговор.

Таа веќе заврши со водењето на уште истата битка што постојано ја губеше.

Најтажниот дел е дека немаш кого да видиш, освен себе. Таа ти даде шанса, која можеше да ја посакаш. И секој пат ти беше оној кој уништуваше сè.

Сега таа се насмевнува и се смее посилно откога и да било. А ти .. изгледа ја изгуби.