Таа е само жена. Таа која е секогаш тука за тебе, која чека кога те нема.
Кога гушка како дете кога си тука. Таа е само жена, ситници ја расплакуваат – тажни филмови, добри книги… Твојата рамнодушност понекогаш.
Таа е само жена, силна жена која се спротивставува на животот и судбината.
Таа е само жена, и може се сама во овој машки свет.
Единствено не може да држи за рака маж кој не верува во нејзината снага, кој не приметува што се таа прави за него, кој не цени се тоа што е.
Таа е само жена, а во тоа “САМО” застанува:
“Човек” и “другар”, “љубовница” и “подршка”, “соучеcник” и “онаа која сака” и “онаа која верува” и “онаа која се бори”…
Додека има причини за тоа… и “она која си оди… Кога не и даваш причини да остане”…

Автор: Дејан Велевски