Доаѓа време кога некој ќе сфати дека ја преценува моќта на искуствата, затоа што откако ќе помине време, остануваат само избледени спомени, кои немаат моќ да ја обликуваат иднината, да даваат сила во тешки моменти, да ги разбудат тие силни чувства во сеќавањето на нив.

Постојат моменти кога некој бара мир повеќе од сè. За него веќе не е важно да се најде во центарот на настаните, да знае дека е виден, да чувствува дека се зборува, позитивно или негативно. Тој повеќе не се грижи да има околу себе луѓе кои ќе направат добра забава.

Има моменти кога секој се заморува и од луѓето и од настаните и само сака да седне на каучот или на некое друго место, да се напие некој топол или ладен пијалок, да гледа филм или да прочита книга, и никој да не го прашува. Постојат моменти кога човекот повеќе не сака ништо да докаже на некого затоа што знае дека нема никаква смисла, тој знае дека луѓето веруваат само во тоа што сакаат и како сакаат.

Постојат моменти кога човекот бара мир повеќе од било кога, кога веќе не сака да се оправда за она што го направил лошо, ниту пак се фали за она што е направено добро, затоа што сфаќа дека веќе не е важно. Доаѓа време кога човекот престанува да се бори за некои апстрактни права затоа што сфаќа дека оваа борба трае само поради скапоцен мир. Тој има доволно такви трошки од животот што другите ги нудат и одлучува да го живее својот живот во тоа првобитно изобилство на неговиот мир.

Марио Жувела