Од самопочитување, не враќајте се на оние кои веќе ве напуштиле еднаш и гледајќи ги солзите што останаа без збор.

Не враќајте се на оние кои уживаа во вашата ранливост затоа што на тој начин можеа да го прават она што го сакаат без да се плашат дека ќе им ги вратат или ќе ги запрат во намерите.

Не враќајте се на оние кои постојано ги менуваа своите чувства кон вас и ве исполнија со оние екстра позитивни чувства за момент, а момент подоцна за најлошото што можат да бидат.

Од самопочитување, не враќајте се на оние кои ги игнорирале вашите повици, преправајќи се дека не слушнале или не знаеле. Слушнаа, но вашите повици за помош не беа приоритет, тие не беа ниту меѓу првите десет.

Не враќајте се на оние што ја преминувале улицата кога ќе видат дека сакате да се заобиколите бидејќи имало некои други планови и некоја друга пресметка.

Не враќајте се на оние кои очекуваа да бидете секогаш достапни за нив и тие никогаш не се ставаат на располагање.

Од самопочитување, не враќајте се на оние кои ве опсипаа со убави зборови и подароци и изневеруваа каде што можеа и стигнаа таму, бидејќи тие веруваа дека нивната игра ќе трае вечно.

Продолжува на следната страна