Најчестите причини за зуење во ушите




Слухот, како едно од најважните човекови сетила, е подложен на постојан стрес од околината – градски звуци и сообраќај, звуци за време на работата, гласно слушање на музика итн. Покрај тоа, голем број на болести на телото можат да влијаат на квалитетот на слухот и да предизвикаат различни симптоми поврзани со аудитивниот систем.

Една од најчестите поплаки од страна на слухот е таканаречениот тинитус (зуење во ушите). Се јавува кај 15-20% од луѓето, може да биде трајно или периодично и да е локализирано на едното или двете уши. Во некои случаи, бучавата може да биде толку гласна што го спречува лицето да се концентрира и да ги извршува своите секојдневни активности. Често, зуењето во ушите се комбинира со вртоглавица, поради просторната близина на органот на слухот до органот за рамнотежа, како и поради нивната зависност од добро снабдување со крв.


Поплаките од зуење во ушите се јавуваат почесто навечер и ноќе. Симптомите може да вклучуваат: звонење, брмчење, кликање, шушкање итн. Иако вознемирувачки, зуењето во ушите обично не е опасно, но создава значителна непријатност во секојдневниот живот.

Тинитусот е поделен на две главни групи:


  • Објективен тинитус – зуење во ушите, што лекарот може да го слушне со соодветен апарат, при преглед. Ова е редок вид на зуење во ушите и може да биде предизвикан од проблем со крвните садови, мускулни контракции или проблем со коските лоцирани во средното уво.
  • Субјективен тинитус – многу почеста и е бучава што ја слуша само пациентот. Тоа може да се должи на проблеми со надворешното, средното или внатрешното уво. Освен тоа, може да се должи и на проблеми со аудитивниот нерв или делот од мозокот кој ги обработува звучните информации.

Причините за субјективното зуење во ушите се најразновидни:

  • Најголем дел од причините се должат на состојбите поврзани со надворешното и средното уво, како што се блокада на ушниот канал од акумулирана ушна маст, трауматска руптура или акустична траума на тимпаничната мембрана, бравотрауми од зголемен притисок итн. Овие состојби често бараат хируршка интервенција.
  • Кардиоваскуларните заболувања се втората најчеста причина за зуење во ушите. Околу 1/3 од пациентите кои страдаат од тешка форма на зуење во ушите страдаат од една или повеќе кардиоваскуларни заболувања – 75% страдаат од хипертензија и зуењето во ушите обично исчезнува кога крвниот притисок се нормализира. Оштетувањето и стеснувањето на крвните садови (атеросклероза) кои го хранат аудитивниот аналитичар е исто така честа причина за зуењето во ушите. Како резултат на високиот крвен притисок се стегаат и малите крвни садови, во нив се создава турбулентно движење на крвта, а од таму се јавува зуење во ушите.
  • Невритис (воспаление) и замор на аудитивниот нерв од продолжено слушање на гласна музика или продолжено изложување на гласна бучава. Третманот е главно со одмор и избегнување на звуци, но со продолжено силно влијание, нарушувањата можат да бидат неповратни.
  • Губење на слухот поврзано со возраста (пресбијакуза) – Како што старееме, се случуваат промени во крвните садови, вклучувајќи ги и садовите што го хранат средното и внатрешното уво. Таложењето на холестеролните плаки доведува до стеснување на крвниот сад и оттаму нарушување на функцијата – губење на слухот и појава на зуење во ушите.
  • Вирусни инфекции кои на токсичен начин го оштетуваат аудитивниот нерв. Зуење во ушите може да се појави и при обична настинка и воспаление на грлото, бидејќи е нарушено изедначување на притисокот во увото од Евстахиевата туба. Со заздравувањето, зуењето во ушите треба да исчезне.
  • Несакано дејство на лекови како што се антибиотици (аминогликозиди), нестероидни антиинфламаторни лекови, диуретици итн. – може да доведе до реверзибилно или неповратно оштетување на слухот и зуење во ушите.
  • Одредени метаболички болести како хипертироидизам, исто така, може да предизвикаат зуење во ушите.
  • Недостаток на витамини – претежно од групата Б-комплекс.
  • Идиопатски тинитус од непозната причина – се смета дека главната причина за оваа состојба е зголемениот оксидативен стрес и слободните радикали кои ги оштетуваат рецепторите и аудитивниот нерв.

Други поретки причини кои исто така треба да се отфрлат се дијабетес, бубрежни заболувања, онколошки заболувања, Мениерова болест, повреди на мозокот итн.

Не постои универзален третман за зуењето во ушите. Мора да се бара и отстрани основната причина одговорна за неговата појава. Многу често, третманот е комплексен и вклучува хируршка интервенција, механичко отстранување на насобраниот секрет во увото, разни лекови (антидепресиви, антиинфламаторни агенси, вазодилататори и сл.), додатоци во исхраната (Гинко билоба), уреди како што се слушни помагала, уреди за маскирање, намалување на стресот, подобрување на работната средина итн.

Гинко билоба е најчесто користениот растителен екстракт во Европа за лекување на зуењето во ушите. Растението има многу активни состојки, преку кои ги постигнува своите корисни ефекти, а во традиционалната кинеска медицина е добро познато по својствата за подобрување на циркулацијата на крвта во организмот.

Како што споменавме, зуењето во ушите може да има различни причини кои бараат различни третмани, така што екстрактот од Гинко билоба е ефикасен само за некои од состојбите што доведуваат до тинитус. Поради ефектот на проширување на крвните садови, земањето на екстракт од Гинко билоба има најдобар ефект кога е нарушено снабдувањето со крв во увото, а особено на аудитивниот аналитичар. Поради просторната близина на органот за рамнотежа и важноста за добро снабдување со крв, земањето на Гинко билоба може поволно да влијае, покрај тинитус, на најчестиот придружен симптом – вртоглавица и зашеметеност.

Екстрактот од Гинко билоба е соодветен избор за тинитус предизвикан од артериска хипертензија и кардиоваскуларни болести поради неговата способност да го промовира проширувањето на крвните садови, да ја подобри циркулацијата на крвта и да го храни аудитивниот анализатор.

Исто така, Гинко билоба има докажано силни антиоксидантни својства, помага во намалување на оксидативниот стрес и го подобрува енергетскиот метаболизам во клетките. Овие ефекти би биле корисни кај идиопатскиот тинитус.

Постојат многу клинички докази дека земањето на Гинко билоба може да го ублажи зуењето во ушите во случај на хроничен тинитус. Истражувачките податоци покажуваат дека екстрактот од Гинко билоба успешно го третира зуењето во ушите предизвикан од промените поврзани со возраста.

Клиничката студија со препаратот кој содржи Гинко билбоа (Selenogin) покажа дека кај 80% од пациентите со воспаление на аудитивниот нерв, придружен со зуење во ушите и придружно губење на слухот, има одлични резултати во намалување на зуењето во ушите.

Комбинацијата на Гинко билоба со селен и витамини од група В во Selenogin е погодна за зуењето во ушите, бидејќи селенот е неопходен за правилно функционирање на тироидната жлезда, а недостатокот на витамините В е поретка, но важна причина за зуење во ушите.

Во случај на зуење во ушите, важно е да се побара лекарска помош, бидејќи од една страна, многу од причините за зуење во ушите се лекуваат, што значително би го подобрило квалитетот на животот, а од друга страна, доколку се одложи лекувањето, штетата може да оди од реверзибилна во неповратна. Затоа, навременото откривање на вистинскиот проблем и правилно применетиот третман е клучот за успешно отстранување на проблемот.