Тоа им се случува на сите. Луѓето само ги затвораат очите пред добри намери. Тие го проколнуваат секој искрен напор што ќе го вложиме за да помогнеме некому. Зошто се случува ова? Оваа мудра приказна има одговор, пишува Нов Почеток.

Некогаш, една млада девојка во солзи тропна на вратата на еден стар мудрец и му ја раскажала својата приказна.

„Не знам како да продолжам со мојот живот“, рекла таа со разнишан глас. Цел живот се однесував кон луѓето како што би сакале да се однесуваат со мене. Бев искрена, им го отворив срцето, ги поканував сите внатре… Кога и да можам, се обидував да им направам добро на сите, не очекував ништо за возврат, помагав во сè што правев, а тие ме исмејуваа. Ме повредија до коска – ме навредуваа – само сум уморна – те молам кажи ми – што можам да направам? ”

Мудрецот стрпливо ислушал и дал совет: