„Кога мој син беше мал изби пожар во собата негова. Сите се плашеа да влезат бидејќи оганот испадна од контрола, па јас влегов. Додека трчав спрема креветчето, видов дека паѓа греда па се наведнав над него да го заштитам. Се онесвестив, но за среќа дојде пожарникарот и обајцата не спаси. Ја допре изгорената страна на лицето. Лузната ќе остане вечно, но до ден денес не зажалив за тоа што го направив.“

Во тој момент малото момче со солзи во очите истрча кон мајка си. Ја прегрна силно сфаќајќи каква жртва неговата мајка направила за него. Остатокот од денот го помина држејќи ја цврсто за раката.

Автор: Lik Yuh Kuo

Превод: Семе Синапово.