Пријателката ја праша:

– Како можеш да сакаш грбав човек?

– Не беше грбав кога го засакав.

– Е па како стана грбав тогаш?

– Пред неколку години бев многу болна … постојано ме носеше на раце по болници. Повреди неколку пршлени, ама не престана да ме носи додека не оздравев.

Пријателката само ја наведна главата и замолче. Колку болно знае да биде некое молчење.

Извадок од Грбавец, Колекциoнер 2, Драган Таневски