Приказната почнува со моето раѓање. Роден сум како син единец во сиромашно семејство. Сиромашно до таа мера што немавме доволно храна, па камоли нешто повеќе.мајка ми подготвуваше скромен оброк и секогаш дел од нејзината чинија префрлаше во мојата велејќи: Јади сине, јас не сум гладна!

Тоа беше нејзината прва лага

Кога малку пораснав, мајка ми после завршувањето на домашните обврски ќе отидеше до реката надевајќи дека ќе улови некоја риба за мене, за да се хранам здраво и да се развивам како останатите деца. Во една прилика успеа да улови две риби. Ги подготви и ги стави во мојата чинија. Јас ја јадев рибата, а мајка му ги јадеше ситните остатоци залепени на коските. Гледајќи го та срцето ми затрепери и втората риба ја ставив пред мајка ми, а таа ми одговори: Сине изеди ја ти и другата, знаеш дека со сила јадам риба!

Ова беше втората лага…

Дојде ден да тргнам во училиште. Бидејќи немавме доволно пари, мајка ми се понуди да продава облека одејќи од куќа до куќа. Една студена и дождлива ноќ се задржа на работа. Се загрижив и излегов да ја барам. Ја видов како носи торба на грб и оди од куќа до куќа за да ја понуди робата. И реков, ајде мајко, одиме дома, доцна е и студено. Ќе продолжиш утре. Таа се насмевна и ми рече: Сине мој, не сум уморна!

Ова беше нејзината трета лага…