Продолжувам.. значи раскинавме.. бевме во контакт постојан и се уште се осеќавме дека припаѓаме еден на друг.. ама.. веќе верувавме дека е подобро да прекинеме сега отколку покасно..јас со новата работа добив и нови колеги.. млади, етузијасти забавни, препрасни.. меѓу нив беше и едне тип кој беше женет..несреќно женет..заглавив на млади години и како добро воспитан дечко се оженил заради детето.. живеел во брак без љубов шест години и се само заради детето.. .. мене почна да ми се допаѓа, јас на него.. два месеци се трудевме да го задржиме пријателскиот однос.. ама работите излегоа од контрола… мене секој ден со него ми изледаше совршен и се повеќе се убедив дека не згрешив што ја прекинав врската.. само.. некев да бидам ничија љубовница.. а детето..хм… се уште му ги памтам очињата… ја познавав и жена му.. и он мојот бив дечко.. едноставно.. сите погрешни работи во нашиот живот како да најдоа оправдана причина да се впуштиме во врска…

Продолжува на следната страна