Најлошо од верувањата кои родителите ги повторуваат на своите деца, е дека треба да се бара партнерот. Зошто не се обидеме да го најдеме другиот човек, наместо да се задоволиме со тој што е поделен на половина.

Љубовта за која зборуваме ние, се гради од суштествата кои се среќаваат, а не од две половини кои имаат потреба една од друга, за да се почувствуваат целосни.

Кога имам потреба од другиот, за да постојам, врската се претвора во зависност, а кога сме зависни, не можеме да избираме.

А без избор нема слобода. А без слобода нема вистинска љубов.

А без вистинска љубов може да има бракови, но нема да има парови …

Од “Да се ​​љубиме со отворени очи”, Хорхе Буќај