Додека чекала ред на Рамстор љубезно пуштила постара госпоѓа пред неа. Еве што се случило на крајот



Маалски Рамстор во Капиштец пред затворање. Една каса отворена, 20тина наредени. Тишина, нема музика… нема галама. Една девојка и вели на жената позади неа, одете пред мене имате помалку за наплата. Госпоѓата љубезно и се заблагодарува. Остануваме јас и едно момче позади девојката. Ми се врти и ми вели: Одете и вие имате само овошје и велам: Навистина нема потреба не се брзам, ви благодарам на љубезноста, но таа инсистира… одам и јас пред неа. Му се врти на момчето: Ако сакате одете и вие имате само млеко. Момчето некако посрамотен, вели: Не сепак ќе ве почекам.


Сите трогнати. Реагирам на глас: Ова е навистина чудно и едновремено пријатно чувство, не сме навикнати да си даваме предност едни на други, најчесто се случува спротивното. За момент помислив дека е скриена камера од оние психо – социолошки истражувања кога се мери пулсот и навиките на народот. Се создаде една убава атмосфера. Си заминавме сите насмеани.

Влегов во влез, а комшијата побрза да ми кидне со лифтот, иако ме виде. Толку од убавото чувство. А да, девојката, не беше скопјанка, комшијата е.


Фејсбук статус: Ивана Тасев